North Island - Auckland & Bay of Islands

Kia Ora!

Zo zeggen de Maori 'welkom'. De Maori is een stam wat hier in Nieuw Zeeland leeft en al leefde voordat de Europeanen het land ontdekte. Het was eigenlijk Abel Tasman, de Nederlander, die nieuw Zeeland ontdekte voordat James Cool het ontdekte. Abel Tasman noemde het naar Zeeland in Nederland en besloot het Nieuw Zeeland te noemen.

Dat waren dus even wat feiten op een rij! Vanaf 24 oktober aangekomen in Nieuw Zeeland en omdat het een connectie met Nederland heeft voel ik me misschien daarom zo thuis hier. Wat een prachtige eerste week heb ik hier beleefd. Laat ik bij het begin beginnen...

Woensdag 24 oktober dus aangekomen in Auckland. De vlucht van Melbourne naar Auckland verliep vlekkeloos en ik zat in het meest luxe gedeelte van het vliegtuig. Er zat een hele vriendelijke vrouw naast me die heel haar levensverhaal aan me vertelde en daarna een paar flesjes wijn achterover sloeg. Ze kwam uit Schotland maar woonde in Auckland en haar kinderen in Australië maar sinds haar man overleden was wou ze terug naar Schotland. Ze was volgens mij behoorlijk rijk want ze had een eigen zeilboot en zou zondag gaan varen. Ze nodigde me direct uit om mee te gaan en gaf me haar nummer, heel lief dus! Vervolgens was er ook een meisje aan boord met een kindje en die bleef even bij ons staan kletsen. Uiteindelijk bleek het een Maori meisje te zijn, maar kon ik zo 1 2 3 niet zien. Hele vriendelijke vrouw en de 3.5 uur vlogen zo voorbij. Eenmaal aangekomen op het vliegveld kwam mijn backpack al gauw aan en wou ik snel naar de uitgang... nou mooi niet! In het vliegtuig kreeg ik een kaart die ik in moest vullen naar waarheid, omdat je anders geen visa krijgt of een flinke boete riskeert. Het waren vragen over fruit, eten, maar ook over biodiversity. Zo moest ik aangeven of ik de afgelopen 30 dagen in de bossen had gelopen in Australië. Eeeehm... ja bijna continue! Ik wou het niet riskeren om nee in te vullen dus braaf de waarheid verteld. Toen ik arriveerde in Nieuw Zeeland mocht ik dus nadat ik mn bagage had opgehaald in een megalange rij gaan staan voor een biosecurity check. Dit doen ze om hun land, grond, dieren en planten te beschermen, wat ik heel goed vind. Ik had alleen verhalen gehoord dat mensen hun schoenen moesten inleveren daardoor dus ik kneep hem een beetje, aangezien het mn enige paar schoenen was. Eenmaal bij de security aangekomen vroeg hij naar mijn schoenen en moest ik ze laten zien, maar ze waren schoon genoeg om door te gaan... fjieuw! Daarna met de bus naar het centrum en rond 20u was ik in het hostal. Die avond sliep ik met 1 ander meisje in een 6 bed dorm, dus dat was super relaxed, heerlijke nachtrust gehad!

25 oktober ben ik met de bus naar Mount Eden gegaan... en jawel! Ik heb de toerist uitgehangen en mocht dus gratis met de bus mee van de buschauffeur haha. Eenmaal daar naar de top gehiked en genoten van een geweldig uitzicht over de stad. Ik heb daar even een uurtje of 2 uurtjes gezeten en alles even in laten dalen van afgelopen weken. Het was super rustig daar dus heerlijk om daar in alle rust even te kunnen genieten! Vervolgens een wandeling van 40 minuten terug naar de stad en daar een beetje rondgelopen. Zo heeft Auckland een skytower, een bridge, wat parken, een haven en een main street, maar verder is er weinig bijzonders aan.. nieuw Zeeland heeft in totaal 4.7 miljoen mensen, waarvan er 1.6 miljoen in Auckland wonen. Je kan je dus voorstellen hoe rustig het in de rest van nieuw Zeeland gaat zijn!

26 oktober ben ik naar Rangitoto Island gegaan omdat ik had gelezen dat dat heel mooi is. De boten naar en van Rangitoto Island gaan niet heel vaak op een dag. Je kan er heen om 9.15u, 10.45u en12.45u. Je kan terug om 12.45u, 14.30u en 15.30u. Ik vond dat al gek, maar toen ik er aankwam met de eerste boot wist ik waarom haha. Voordat ik de boot op ging, moest ik mn schoenen poetsen (biosecurity) en tassen op ongedierte checken. Ze willenndat de eilanden beschermd blijven namelijk en alles kan de natuur aantasten. Eenmaal aangekomen gingen er 50 mensen van boord en dat waren dan ook direct de enige mensen op het eiland.. er is 1 wc gebouw, 0 winkels, 0 cafés,.. niks dus haha. Ook geen water. Ik was goed voorbereid dus had eten en drinken mee. Even een toiletstop voordat ik begon met hiken en klaar was Ik! Eerst naar de top van het eiland, oftewel de summit. Samen met een Amerikaan er naar toe gelopen. Ik had hem 35 geschat, maar toen hij vertelde dat hij 25 jaar les gaf bedacht ik me dat hij wel ouder moest zijn hahaha. Wel hele leuke gesprekken mee gehad onderweg naar de top! Eenmaal daar na een uur, wou ik nog wel verder lopen. De Amerikaan haakte af dus ging ik alleen verder. Eerst wou ik naar Islington Bay lopen dus dat was een uurtje lopen. In dat uur ben ik niemand anders tegen gekomen op dat eiland hahaha zo grappig en soms ook beangstigend tegelijk.. Maar ook weer rustgevend. En er zijn geen dieren die je hier kunnen doden, dus dat scheelt.. dan loop je een stuk relaxter. Eenmaal aangekomen in Islington Bay had ik het mooiste uitzicht ooit dus daar heb ik 15 min op een boomstam mn boterhammetje opgegeten en gekletst met een ranger die de biodiversiteit aan het onderzoeken was daar. Vervolgens zou ik de coastal walk terug doen naar de ferry. Had gehoord dat hij pittig was maar ach.. kan nooit zo zwaar zijn dacht ik. Het was echter een megalang pad over kleine en grote rotsblokken, over lava, door water, door losse stenen, klimmen, dalen.. Ik was een uur onderweg en zag nog geen kust dus ik was bang dat ik verkeerd was gelopen en ik moest wel de laatste boot halen. De route stond ook nergens onderweg aangegeven waarbij de andere routes dat wel hadden. Ik kon echter ook niet terug want ik was al een uur verder.. Uiteindelijk was ik dolblij dat ik 2 mensen tegen kwam na 1.5 uur.. zij vertelden mij dat ik nog goed liep en het nog een kilometertje zou zijn. Nou mooi niet haha. Na 4.5 wandelen in totaal kwam ik aan bij de boot en had ik de 14.30u boot gehaald. Helemaal kapot maar trots op mezelf en een goede oefening voor de tongariro crossing. Dit is een crossing/pittige hike op het noordereiland van 19.4 km die ik ga doen als het weer het toelaat. Schijnt een hele heftige te zijn met het beklimmen van Mount doom, bekend van lord of the rings. Maar dat is iets voor later haha.

27 oktober naar Waiheke Island gegaan met Jolijn en Marije waar ik op Facebook kennis mee had gemaakt. Zij wilden echter 4 uur gaan hiken daar en mijn benen wilden dat even niet meer na de dag ervoor. Ik heb dus 2 uur gewandeld en erna terug gegaan en gewinkeld. Ik wou mezelf voorbereiden op de crossing en ben dus waterproof wandelschoenen gaan kopen bij the north face. Die avond arriveerde Anna, meisje wat ik in Australië al had ontmoet. Dus daar even mee bijgekletst! Ons programma is ongeveer identiek aan elkaar komende 2 weken dus we reizen nu half samen, maar doen toch ons eigen ding. Haar vriend vliegt in vier 2 weken om met haar het zuiden eiland te bekijken dus tot die tijd heb ik een gezellig travel maatje!

28 oktober moesten we om 7.30u gereed staan om met de Stray bus naar Paihia te gaan. Paihia is een plaats in het noorden van het noordereiland en ligt in de bay of islands. Stray werkt heel anders dan Greyhound dus ik was wel benieuwd hoe de bus hier zou werken.. waar het in Australië je alleen van 1 plek naar de andere plek brengt, is Stray meer een georganiseerde groep. Ze regelen aan boord van de bus accommodatie voor je, activiteiten, zijn een tour gids en vertellen dus heel veel. Toen we daar aankwamen, vertelde de buschauffeur dat hij zojuist een sms had gehad en het weer voor skydiven die namiddag perfect zou zijn, met sunset. We hadden een hele leuke groep en iedereen twijfelde... Uiteindelijk hebben we het allemaal gedaan hahaha super grappig. Ik dacht in een moment van verstandsverbijstering, ik ga! En zo vloog ik ineens 16000 feet hoog... met 3 anderen zat ik in het vliegtuig en ik kreeg de oudste instructeur aan me gekoppeld dus voelde me wel veilig. Hij had 14000 jumps al gedaan en had het in het leger geleerd. Dat stelde me wel gerust. Eenmaal in het vliegtuigje zaten wij helemaal als laatste. Ik zag de rest dus voor mij gaan haha. Voordat de deur open ging kregen we zuurstof via een maskertje, waardoor ik denk ik high werd ofzo want ik kon niet stoppen met lachen in de lucht hahaha. Misschien was ik gewoon heel enthousiast en vond ik het te gek, dat kan ook haha. Mijn harnas zat redelijk los voordat de deur open ging dus ik vroeg het aan mn instructeur of het niet te los zat.. Maar dat moet je een Australiër of nieuw Zeelander niet vragen want dan maken ze gewoon lol met je.. hij zei dus tegen de andere instructeur: shittt ze hebben haar een XXL gegeven, veel te groot! Dus ik dacht: HA HA... nu even serieus haha. Maar toen hij zei nee het is oké, rustig ademhalen, toen ging t oké. Als laatste vloog ik t vliegtuig uit voordat ik t wist en had ik een freefall van 70 seconden. Nadat de parachute open ging mocht ik de parachute ook besturen hahaha wat ik mega leuk vond! Ook de landing was oké. Die avond mega moe en lekker geslapen met de groep van de bus.

29 oktober naar Russell gegaan met Anna. Een hike naar het uitkijkpunt gedaan en erna in de stad rond gelopen.. vroeger was dit the hell hole of the pacific omdat hier vroeger alle zeelieden en convicts enzo heen werden gestuurd. Nu is het een romantisch dorpje daarentegen, maar veel historie over de Maori en nieuw Zeeland. Zo hebbende de oudste kerk gezien van nieuw Zeeland. Dateert van 1832 haha dus niet heel oud, maar dat is met alles hier. Verder lekker ijsje gegeten en de stad daar ontdekt. Die middag naar Waitengi treaty grounds geweest met Anna, die de historie tussen Maori en Engelsen verteld en zelfs ook wat er nu nog gaande is met de Maori stam. We hebben ook een Maori welkomst gezien en originele dans enzo. Ik zat op de eerste rij en kreeg bijna een speer in mn oog. Ze zijn heel intimiderend! En trekken rare gezichten.. Maar zijn heel grappig ook.

30 oktober zijn we naar cape reinga geweest, het meest noordelijke puntje van nieuw Zeeland. Prachtige natuur daar en de tasman sea en de pacific ocean komen daar samen, waardoor er een mooie lijn tevoorschijn komt van helderblauw en donkerblauw water.

31 oktober de hole in de rock bootcruise gedaan wat heel gaaf was. Het weer was geweldig. Walvissen gezien, dolfijnen gezien etc etc. Vanmiddag terug naar Auckland en morgen naar Hahei. Op naar het nieuwe avontuur!

Liefs Sabrina